Powered By Blogger

Wednesday 20 July 2011

Η Μέρα

Ένα μειδίαμα και μια βαθειά εισπνοή…
Άφησε τον αέρα που ελπίζεις να σε ανακουφίσει,
Σαν την τελευταία σου αναπνοή…

Ξαπλωμένος κοιτώ πίσω στα μάτια την ζωή…
Αμφιβολίες και σιωπές το μοναχικό μυαλό μου έχουνε γεμίσει,
Ευχές για να ξανακούσω την δικιά σου φωνή…

Χωρίς χρόνο η μέρα…
Γυρνώντας γύρω, γύρω στα ίδια εγκλήματα.
Πιστεύεις στη μέρα;
Το ίδιο τέλος στα διαφορετικά ξεκινήματα.

Σαν άνεμος έρχεται η απάντηση στην κάθε κραυγή…
Ας μαζευτούν οι μοίρες να μου πουν τι έχουν αποφασίσει,
Και θα αφήσω τον εαυτό μου να λιώσει στα χέρια τους σαν κερί.

άνεμος που απομακρύνει τα κομμάτια μου κάθε στιγμή…
σπασμένα όνειρα και σκορπισμένη αγάπη με έχουν διαμελίσει,
οι δείκτες του ρολογιού, ξίφη που μου τρυπάνε το κορμί…

Χωρίς χρόνο η μέρα…
Γυρνώντας γύρω, γύρω στα ίδια εγκλήματα.
Πιστεύεις στη μέρα;
Το ίδιο τέλος στα διαφορετικά ξεκινήματα.

Ναι…
Χωρίς χρόνο η μέρα…
Σε κοιτώ στα μάτια, δεν έχουν χώρο για μένα.
Πιστεύεις στη μέρα;
Ας κρατήσει για πάντα, η τελευταία που είδα εσένα.

ΣΝΚ



No comments:

Post a Comment