Επιστρέφοντας στο παραμελημένο ζήτημα της παραδοσιακής μουσικής της χώρας.
Προηγούμενες νύξεις
Η εξάπλωση της παραδοσιακής μουσικής, ενέχει κινδύνους για την αυθεντικότητά της, και ίσως για την ορθή κληροδότησή της στην επόμεη γενιά. Ενας φόβος, απόλυτα δικαιολογημένος, των ανθρώπων, που με πολύ κόπο, κατάφεραν να αντιμετοπίσουν την παραδοσιακή μουσική των διάφορων περιοχών της χώρας (η οποία μουσική, σε μεγάλο ποσοστό πρόκειται για μεσαιωνική μουσική, ένα μέρος της ιστορίας της Ελλάδας που αγνοείται) με την απαραίτητη προσοχή και ευλάβεια που της αρμόζει. Ισως πολλές φορές με δογματισμό, αυτό όμως σαν απάντηση, στις προκλήσεις που δέχεται το μουσικό στερέωμα, από ανθρώπους, που λόγω αγοράς (=marketing), αναπαράγει ή στρεβλώνει την παραδοσιακή μουσική, με προχειρότητα και άγνοια των μηχανικών της σύνθεσης και των κανόνων που διέπουν την μίξη μουσικών ειδών.
Η μίξη των μουσικών ειδών, είναι ένα ζήτημα, που έχει ταλανίσει κριτικούς, μουσικούς και κοινό, αλλά και την αντιμετώπιση του κοινού προς το μουσικό ιδίωμα της παραδοσιακής. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα αποτυχίας, ακόμα και συνθετών που το μεγαλύτερο έργο τους υπηρέτησε με επιτυχία το ιδίωμα.
Συνθέτες όπως ο Σκαλκότας ή ο Κωνσταντινίδης, προσπάθησαν με επιτυχία κυρίως και άλλες φορές με μέτρια αποτελέσματα, να αποδώσουν την παραδοσιακή μουσική, μέσα από την δυτική μουσική. Αλλά και νέοι συνθέτες και μουσικοί έχουν κάνει παρόμοιες επιτυχημένες προσπάθειες.
Kalamatianos - Suite Grecque, Chris Jarrett
Το μεγάλο κακό, παρόλα αυτά έχει γίνει κυρίως, από τους ανθρώπους, που ημιμαθείς, χωρίς ιδιαίτερη αγάπη για το αντικείμενο και χωρίς συνείδηση, ευτέλισαν την μουσική, και έπεισαν το κοινό πως αυτή η μουσική είναι "ελαφριά", πως είναι για τα πανηγύρια.. Η είναι για τις εθνικές γιορτές, συνοδεία λιπαρών εδεσμάτων.
Το κοινό το αποδέχτηκε, πως αυτή είναι η παραδοσιακή μουσική. Αυτό, γιατί λείπει το μέτρο σύγκρισης. Δεν ακούγονται, ούτε προβάλλονται οι άνθρωποι, που αναπαράγουν το είδος όπως πρέπει, ούτε οι μουσικοί που με βάση το είδος δημιουργούν νέες συνθέσεις. Αλλά ούτε και προβάλλεται η ιστορία του τόπου αυτών των περιόδων. Είμαστε μια κοινωνία, η οποία αντιμετοπίζει την ιστορία της με ένα κενό 1400 χρόνων περίπου. Χωρίς το μεσαίωνά της (υπό ρωμαϊκή κατοχή, αν και ουσιαστικά εκεί δημιουργούνται οι ρίζες της σύγχρονης ελληνικής κουλτούρας) και την αναγέννηση υπό τουρκική κατοχή.
Μίξη βυζαντινού πρώτου ήχου, με δυτική μουσική ΣΝΚ
Αυτή η απαξίωση, οδήγησε και στην καθυστέρηση της αναγέννησης της παραδοσιακής όπως έγινε σε άλλες χώρες, με παράδειγμα την Μεγάλη Βρετανία. Οι επιστήμονες που θα έπρεπε να θέσουν κανόνες που διέπουν το κάθε ιδίωμα, απλά δεν ασχολήθηκαν. Η έλλειψη όμως κανόνων, είναι αυτή που αποτρέπει την ανεξέλεγκτη στρέβλωση της μουσικής αυτής. Από την άλλη, οι κανόνες μπορούν να βοηθήσουν, επαγγελματίες μουσικούς, να αποδώσουν πιο ποιοτικά το ενδιαφέρον τους στο ιδίωμα.
ΣΝΚ
Προηγούμενες νύξεις
Η εξάπλωση της παραδοσιακής μουσικής, ενέχει κινδύνους για την αυθεντικότητά της, και ίσως για την ορθή κληροδότησή της στην επόμεη γενιά. Ενας φόβος, απόλυτα δικαιολογημένος, των ανθρώπων, που με πολύ κόπο, κατάφεραν να αντιμετοπίσουν την παραδοσιακή μουσική των διάφορων περιοχών της χώρας (η οποία μουσική, σε μεγάλο ποσοστό πρόκειται για μεσαιωνική μουσική, ένα μέρος της ιστορίας της Ελλάδας που αγνοείται) με την απαραίτητη προσοχή και ευλάβεια που της αρμόζει. Ισως πολλές φορές με δογματισμό, αυτό όμως σαν απάντηση, στις προκλήσεις που δέχεται το μουσικό στερέωμα, από ανθρώπους, που λόγω αγοράς (=marketing), αναπαράγει ή στρεβλώνει την παραδοσιακή μουσική, με προχειρότητα και άγνοια των μηχανικών της σύνθεσης και των κανόνων που διέπουν την μίξη μουσικών ειδών.
Η μίξη των μουσικών ειδών, είναι ένα ζήτημα, που έχει ταλανίσει κριτικούς, μουσικούς και κοινό, αλλά και την αντιμετώπιση του κοινού προς το μουσικό ιδίωμα της παραδοσιακής. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα αποτυχίας, ακόμα και συνθετών που το μεγαλύτερο έργο τους υπηρέτησε με επιτυχία το ιδίωμα.
Συνθέτες όπως ο Σκαλκότας ή ο Κωνσταντινίδης, προσπάθησαν με επιτυχία κυρίως και άλλες φορές με μέτρια αποτελέσματα, να αποδώσουν την παραδοσιακή μουσική, μέσα από την δυτική μουσική. Αλλά και νέοι συνθέτες και μουσικοί έχουν κάνει παρόμοιες επιτυχημένες προσπάθειες.
Kalamatianos - Suite Grecque, Chris Jarrett
Το μεγάλο κακό, παρόλα αυτά έχει γίνει κυρίως, από τους ανθρώπους, που ημιμαθείς, χωρίς ιδιαίτερη αγάπη για το αντικείμενο και χωρίς συνείδηση, ευτέλισαν την μουσική, και έπεισαν το κοινό πως αυτή η μουσική είναι "ελαφριά", πως είναι για τα πανηγύρια.. Η είναι για τις εθνικές γιορτές, συνοδεία λιπαρών εδεσμάτων.
Το κοινό το αποδέχτηκε, πως αυτή είναι η παραδοσιακή μουσική. Αυτό, γιατί λείπει το μέτρο σύγκρισης. Δεν ακούγονται, ούτε προβάλλονται οι άνθρωποι, που αναπαράγουν το είδος όπως πρέπει, ούτε οι μουσικοί που με βάση το είδος δημιουργούν νέες συνθέσεις. Αλλά ούτε και προβάλλεται η ιστορία του τόπου αυτών των περιόδων. Είμαστε μια κοινωνία, η οποία αντιμετοπίζει την ιστορία της με ένα κενό 1400 χρόνων περίπου. Χωρίς το μεσαίωνά της (υπό ρωμαϊκή κατοχή, αν και ουσιαστικά εκεί δημιουργούνται οι ρίζες της σύγχρονης ελληνικής κουλτούρας) και την αναγέννηση υπό τουρκική κατοχή.
Μίξη βυζαντινού πρώτου ήχου, με δυτική μουσική ΣΝΚ
Αυτή η απαξίωση, οδήγησε και στην καθυστέρηση της αναγέννησης της παραδοσιακής όπως έγινε σε άλλες χώρες, με παράδειγμα την Μεγάλη Βρετανία. Οι επιστήμονες που θα έπρεπε να θέσουν κανόνες που διέπουν το κάθε ιδίωμα, απλά δεν ασχολήθηκαν. Η έλλειψη όμως κανόνων, είναι αυτή που αποτρέπει την ανεξέλεγκτη στρέβλωση της μουσικής αυτής. Από την άλλη, οι κανόνες μπορούν να βοηθήσουν, επαγγελματίες μουσικούς, να αποδώσουν πιο ποιοτικά το ενδιαφέρον τους στο ιδίωμα.
ΣΝΚ
