Κατά τον μεσαίωνα και την προκλασική περίοδο, η εκκλησιαστική μουσική, επιρρέαζε την κοσμική σε τέτοιο βαθμό, που οι ύμνοι γινόντουσαν νέα τραγούδια για την ταβέρνα και την φιλική παρέα. Αυτό τόσο στην δύση όσο και στην ανατολή. Αργότερα, επέστραφαν πίσω στο εκκλησιαστικό μέλος, και αυτό εμπλουτιζόταν.
http://www.youtube.com/watch?v=H0pddQEVTzc&feature=player_embedded
Κάνοντας μια αυτοκριτική, οι θεωρητικοί των μοντέρνων καιρών, θα έπρεπε να αναγνωρίσουν πως, για χάρη του νέου και του δυσνόητου από το απλό κοινό, απολέσαν και παράδοση και πρακτικές που έχουν να κάνουν με την παλαιά μουσική. Το αποτέλεσμα ήταν, η παραδοσιακή να κληροδοτηθεί στους αμαθείς, και ερασιτέχνες, οι οποίοι μη μπορώντας να αποδώσουν σωστά τα τεχνικά μέρη, ευτέλισαν την παράδοση, και χωρίς να το θέλουν πολλές φορές, αλλά και εσκεμένα άλλες, δημιούργησαν μια απέχθεια του κοινού προς την παραδοσιακή μουσική, ή μια απαξίωση (αυτή είναι μουσική για τα πανηγύρια)
Μια δραματοποίηση αυτής της πορείας από τους Jethro Tull
http://www.youtube.com/watch?v=dh0woT7NkKI&feature=related
Βέβαια υπάρχουν φωτεινά παραδείγματα. Ανθρωποι οι οποίοι ενάντια σε κάθε ρεύμα του χωροχρόνου στον οποίο δρούν, προσπαθούν να αναβιώσουν τα χαμένα θραύσματα της παραδοσιακής μουσικής. Ομως τούτο δε φτάνει. Χρειάζεται μια αναγέννηση στον τομέα αυτή, σαν αυτή που έγινε επο της Α. Μ. Βικτωρίας στην σκωτία, όπου η παραδοσιακή μουσική, ξαναμπήκε στον χάρτη της λόγιας μουσικής, και επιβιώνει έως τις μέρες μας διανθισμένη και ζωντανή όσο ποτέ άλλοτε! Ελπίζω να δώ κάποτε, εικόνες σαν και αυτές στην Ελλάδα!!!
http://www.youtube.com/watch?v=qVztCC37wlc&feature=relmfu
http://www.youtube.com/watch?v=H0pddQEVTzc&feature=player_embedded
Κάνοντας μια αυτοκριτική, οι θεωρητικοί των μοντέρνων καιρών, θα έπρεπε να αναγνωρίσουν πως, για χάρη του νέου και του δυσνόητου από το απλό κοινό, απολέσαν και παράδοση και πρακτικές που έχουν να κάνουν με την παλαιά μουσική. Το αποτέλεσμα ήταν, η παραδοσιακή να κληροδοτηθεί στους αμαθείς, και ερασιτέχνες, οι οποίοι μη μπορώντας να αποδώσουν σωστά τα τεχνικά μέρη, ευτέλισαν την παράδοση, και χωρίς να το θέλουν πολλές φορές, αλλά και εσκεμένα άλλες, δημιούργησαν μια απέχθεια του κοινού προς την παραδοσιακή μουσική, ή μια απαξίωση (αυτή είναι μουσική για τα πανηγύρια)
Μια δραματοποίηση αυτής της πορείας από τους Jethro Tull
http://www.youtube.com/watch?v=dh0woT7NkKI&feature=related
Βέβαια υπάρχουν φωτεινά παραδείγματα. Ανθρωποι οι οποίοι ενάντια σε κάθε ρεύμα του χωροχρόνου στον οποίο δρούν, προσπαθούν να αναβιώσουν τα χαμένα θραύσματα της παραδοσιακής μουσικής. Ομως τούτο δε φτάνει. Χρειάζεται μια αναγέννηση στον τομέα αυτή, σαν αυτή που έγινε επο της Α. Μ. Βικτωρίας στην σκωτία, όπου η παραδοσιακή μουσική, ξαναμπήκε στον χάρτη της λόγιας μουσικής, και επιβιώνει έως τις μέρες μας διανθισμένη και ζωντανή όσο ποτέ άλλοτε! Ελπίζω να δώ κάποτε, εικόνες σαν και αυτές στην Ελλάδα!!!
http://www.youtube.com/watch?v=qVztCC37wlc&feature=relmfu
No comments:
Post a Comment